بدون شک مبارزه جدی و بی امان با هواهای نفسانی , بیرون راندن حب دنیا و تعلقات دنیوی از دل , عبودیت مطلقه پروردگار, پالودن نفس از رذایل و آراستن آن به فضایل , تهجد و شب زنده داری و توسل و استشفاع به اولیای الهی و... همه ره توشه های این سیر خدایی است اما در عین حال در میان عبادات نماز و نوافل شب بیشترین اثر را در نزدیکی به خداوند دارد. « نماز معراج مؤمن است»
علاوه بر نمازهای واجب، نوافل و نمازهای مستحبی کیمیا و اکسیر اعظمی است که جوهره آدمی را صیقل می دهد و مس وجود را به طلا تبدیل می کند
از پیامبر(ص) روایت شده است که خداوند فرمود:
بنده من به چیزی دوست داشتنی تر از واجبات، نزد من اظهار دوستی نمی کند و همانا او با نوافل نیز به سوی من اظهار دوستی می کند. آن گاه که او را دوست بدارم گوش او می شوم که با آن می شنود و دیده او می شوم که با آن می بیند و زبان او می شوم که با آن سخن می گوید و دست او می شوم که با آن ضربه می زند و پای او می شوم که با آن راه می رود اگر به درگاه من دعا کند او را دوست خواهم داشت و اگر از من درخواست کند به او عطا می کنم»
به نظرم رسید مفیده که نوشتم در سه شنبه 86/10/18 و ساعت 12:0 عصر | دوست دارم نظرتونو بدونم()
