شخصی از کنار مغازه بلور فروشی می گذشت، چشمش به لیوان هایی افتاد که روی میز به طور وارونه چیده شده بود. همانجا ایستاد، کمی نگاه کرد و یکی از آنها را به همان حالتی که بود برداشت و شروع به اعتراض به فروشنده کرد که آقا ! چرا در این لیوان بسته و ته آن باز است ؟! فروشنده خندید و گفت : اگر شما درست بنگرید و لیوان را به حالت درست بگیرید، هردو اشکال برطرف خواهد شد.
آری، بسیاری از اشکالات، بر اساس باورهاو تصورات غلط ما می باشد. ما خیال می کنیم که دنیا برای رفاه است، لذا می گوییم: چرا رفاه نیست؟ مثل کسی که در چلوکبابی نشسته و اعتراض می کندچرا اینجا دوش ندارد؟!او باید باور کند که آنجا حمام نیست. ما باید باور کنیم که دنیا خوابگاه ، عشرتکده و آخور نیست.
دنیا میدان رشد است و انسان باید در این میدان با سختی ها مبارزه کند تا خود به رشد و کمال برسد
.قرآن می فرماید:
(
أخذناهم بالبأسا و الضرا لعلهم یضرعون) انعام/48سختی و فشارها برای توجه دادن به انسان است
.آری ، تا چوب عود را نسوزانید ، بوی عطرش بلند نمی شود .
سختی ها وسیله غرور زدایی است
.